De meeste mensen denken dat de wortels van hip hop zich in de Verenigde Staten bevinden, maar niets is wat het lijkt. De basis van het muziekgenre werd in Brazilië gelegd en daarna waaide het over naar Jamaica en uiteindelijk ook de VS. De onderklasse uit de getto’s en andere achterbuurten kregen een stem dankzij hip hop. Het was een belangrijk aspect van een emancipatiebeweging van de mensen uit de achterbuurten. Daarom hebben deze wortels een stempel gedrukt op hip hop cultuur in brede zin. De teksten van hip hop gaan vooral over dingen die fout gaan in onze samenleving. Het is een manier om de bevolking bewust te maken van de problemen die zich voordoen.
De hip hop cultuur zoals we die vandaag kennen, is ontstaan in de jaren ’70 van de twintigste eeuw in New York. Vooral in de arme wijk The Bronx, waar vooral Afro-Amerikanen en Latino’s wonen, was hip hop enorm populair.
Vaak werd er ook gezegd dat het muziekgenre ervoor gezorgd had dat het geweld in de steden verminderde. Maar na de komst van “gangsta rap” in de jaren ’90, laaide het geweld weer op. “Gangsta rap” is de meest populaire tak van hip hop die vooral bekend werd door grote namen zoals 2Pac, N.W.A., Eazy-E en Ice-T. In deze afsplitsing van hip hop rapt men vooral over drugs, wapens en moorden.
Tot op de dag van vandaag heerst “gangsta rap” in de Verenigde Staten en terecht ook. Rappers nemen hier tenminste geen blad voor de mond. Het komt misschien bij sommige mensen hard aan, maar de waarheid moet verteld worden.